ངན་སྐྱོན་མངོན་ལུགས་སྟོན་པའི་གདམས་པ།
༄༅། །ངན་སྐྱོན་མངོན་ལུགས་སྟོན་པའི་གདམས་པ་ནི། ན་མོ་གུ་རུ། གྲུབ་པའི་རིག་འཛིན་བླ་མར་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །དུག་ལྔ་ལམ་དུ་ཤར་བར་བྱིན་གྱིས་རློབས། །གཏི་མུག་གི་མུན་པ་ཨེ་བསལ་དེ། །ནུབ་མོའི་མལ་ཉལ་བའི་དུས་སུ་མངོན། །ཞེ་སྡང་གི་མེ་ལྕེ་ཨེ་སོད་དེ། །ཚིག་རྩུབ་ཀྱི་མཚོན་ཆ་བྱུང་དུས་མངོན། །ང་རྒྱལ་གྱི་བྲག་རི་ཨེ་ཞིག་དེ། །ཤེས་དམན་གྱི་གཙུག་ཏུ་བཀུར་དུས་མངོན། །བརྐམ་ཆགས་ཀྱི་རྒྱ་མཚོ་ཨེ་སྐེམས་དེ། །གཞོན་ནུ་མ་མཛེས་མོས་བརྩེ་དུས་མངོན། །ཕྲག་དོག་གི་རླུང་རི་ཨེ་ཞིག་དེ། །འགྲན་ཟླ་ཅན་གོང་དུ་ཤོར་དུས་མངོན། །སེར་སྣ་ཡི་མདུད་པ་ཨེ་ཁྲོལ་དེ། །ཟང་ཟིང་གི་ནོར་དང་འཕྲད་དུས་མངོན། །ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་མེ་ཏོག་ཨེ་བཀྲ་དེ། །གྲོང་ནག་གི་ཁྲོད་དུ་འདུག་དུས་མངོན། །བཟོད་པའི་གོ་ཆ་ཨེ་བྱོན་དེ། །གློ་བུར་དུ་འཕྲལ་རྐྱེན་བྱུང་དུས་མངོན། །བརྩོན་འགྲུས་ཀྱི་རྟ་ཕོ་ཨེ་བཟང་དེ། །ལས་དགེ་བ་སྒྲུབ་པའི་དུས་སུ་མངོན། །བསམ་གཏན་གྱི་རྫོང་དེ་ཨེ་བཙན་དེ། །འཕྲལ་ན་ཚ་དྲག་པོ་བྱུང་དུས་མངོན། །ཤེས་རབ་ཀྱི་རལ་གྲི་ཨེ་རྣོ་དེ། །ཉོན་མོངས་པའི་འདབ་མ་རྒྱས་དུས་མངོན། །ཞེས། ངན་སྐྱོན་མངོན་ལུགས་བསྟན་པ་འདི། །སློབ་བུ་མང་པོས་བསྐུལ་བའི་ངོར། །སྤྲང་རྒན་བདུད་འདུལ་མིང་གིས་བྲིས། །དགེ་བས་འགྲོ་ཀུན་སྐྱོན་བྲལ་ཤོག །
Advice Revealing How Our Faults Become Clear
Namo guru!
I prostrate to the accomplished vidyādhara guru—
Bless me so that my mind’s five poisons are brought onto the path!
Whether the darkness of delusion has been eliminated
Is clear whenever we lie down to sleep at night.
Whether the flames of anger have been extinguished
Is clear whenever we’re struck by words of abuse.
Whether the mountain of arrogance has been levelled
Is clear whenever we’re honoured by those of lesser learning.
Whether the lake of desire has dried up and disappeared
Is clear whenever we spend time with a beautiful girl.
Whether the tornado of envy has been brought to an end
Is clear whenever our rivals gain the upper hand.
Whether the tight knot of stinginess has been loosened
Is clear whenever we gain some material wealth.
Whether the flower of discipline has blossomed
Is clear whenever we’re in the midst of common folk.
Whether we have donned the armour of patience
Is clear whenever adversity strikes all of a sudden.
Whether the steed of diligence has developed to its finest
Is clear whenever we set about accomplishing some virtuous deed.
Whether the fortress of meditation has been secured
Is clear whenever serious illness befalls us.
And whether the sword of wisdom has been sharpened
Is clear whenever the destructive emotions arise and unfold.
This teaching on how our faults become clear, Was composed by the old beggar called Dündul, In response to requests from many students. Through the merit of this may all beings become entirely devoid of faults!
by Nyala Pema Dündul
985